Μοναξιά...ελευθερίας !

Έχω αρχίσει να φθείρομαι με τα συνεχή παιχνίδια του μυαλού..Γίνομαι αυστηρή με τους ανθρώπους γύρω μου..Δεν ξέρω πόσοι θα μείνουν στο τέλος. Και πόσο αιματηρό θα είναι αυτό το τέλος..

Φέτος η ακολουθία λειτουργεί καταλυτικά μέσα μου. Λες και ψάχνω εχθρούς να επομιστούν τα λάθη μου, να έχουν εκείνοι το φταίξιμο. Με πνίγει η μοναξιά μου που τόσο πολύ έχω επιμείνει να σταθεί δίπλα μου. Τι απ όλα φταίει ? Ισως είναι αυτό που δεν έχουμε και θέλουμε για να γεμίσει τα κενά μας. Ίσως είναι αυτό που ήδη έχουμε και το θεωρούμε πια μεγάλη συνήθεια και έχει χάσει την λαμπρή του εικόνα..
Οι παρέες που επιλέγεις έχουν μεγάλη αξία γιατι απο αυτές αργά ή γρήγορα θα επηρεαστείς. Άλλοτε θα σε γεμίζουν χαρά και στιγμές αγάπης και άλλοτε θα θυμίζουν την απώλεια και την λύπη σου. Όλα εξαρτώνται απο το τι εσύ θα επιλέξεις να δεις ή να κάνεις..

Και έρχονται εκείνες οι φριχτές στιγμές αλήθειας να σου επιβεβαιώνουν τον κανόνα..
Κανένας και τίποτα δεν θα νοιαστεί για σένα περισσότερο από σένα..
Γιατί όσα περισσότερα δίνεις ακόμα περισσότερα θα απαιτούν απο σένα..
Γιατί το να μπεις στην μυστική συνωμοσία είναι εύκολο αλλά το κόστος των υπόλοιπων ημερών είναι αργός θάνατος..
Γιατί δεν υπάρχει το άλλο σου μισό όσο κι αν το αναζητάς, αυτό που μένει είναι να το αποδεχτείς και να ολοκληρώσεις την δική σου μισή τελειότητα..
Γιατί όταν η αυτοπεποίθηση έχει πέσει σε λήθαργο, ότι και να κάνεις θα σου μοιάζει τουλάχιστον τραγικό...
Το ψυχολογικό τέλμα έχει γεύση γνώριμη,παλιά αγαπημένη..
Ο χορός των σκιών σε μια τελετουργία γεμάτη λύπη,θυμό,μοναξιά,ερωτηματικά και απόγνωση !

Μήπως είναι και αυτός ένας απλός τρόπος να μετρήσεις τον εαυτό σου ? Μην ξεχνάς πως, δεν είχες αρκετά ''θέλω'' ώστε να κυνηγήσεις αυτή την ψευδαίσθηση ,μόνο λίγο εσωτερικό χρόνο να ποτίσει το μυαλό με ησυχία και περισυλλογή..

Καλή Ανάσταση ψυχών !