Δευτέρα, Ιουνίου 21, 2010

Καλοκαιρινές ανακατατάξεις !

Είναι μαγική η στιγμή που βιώνεις όταν, αυτό που έχεις φανταστεί σε στιγμές δικές σου μοναδικές να παίρνει σάρκα και οστά. Να παίρνει χρώμα, να σου προσφέρει αναπνοές, να σε εξιτάρει και να σε ανταμοίβει για όλα όσα κόπιασες και εξαντλήθηκες για να πετύχεις.. Αυτά ήταν τα συναισθήματά μου όταν άνοιξα επίσημα τα φτερά μου για το νέο, άγνωστο μέλλον κάτω απο το άγρυπνο βλέμμα μιας καλοκαιρινής και θερμότατης νύχτας !

Πάντα μου άρεζε η πρόκληση. Έχω βάλει τον εαυτό μου άπειρες φορές σε δοκιμασίες παραφροσύνης, συναγωνισμού και πίεσης είτε για προσωπικό όφελος ή απλά για να γεμίσει ο χρόνος με ένταση !

Μέσα σε όλη αυτή την διαδικασία είδα και άκουσα πολλά πράγματα. Για ακόμα μια φορά μέτρησα λάθος τα μεγέθη μιας φιλίας, ενός έρωτα και μιας συγγένειας. Όλοι μου πρόσφεραν κάτι μικρό ή μεγάλο, κι όταν τα αξιολόγησα τελικά τρόμαξα με τις προσδοκίες μου! Πόσο λάθος ψυχολογώ ακόμα τους ανθρώπους.. Απορώ αν ποτέ μάθω πόσα και ποια συναισθήματα πρέπει να επενδύω σε αυτούς που με περιβάλουν κάθε φορά..
Είναι μεγάλη ήττα να είσαι βέβαιος για κάποιες συμπεριφορές και τελικά να εισπράττεις ..αδιαφορία? ζήλια? μιζέρια? ψευτιά? κακία? Έτσι κι αλλιώς βάλτωνα σε μια ανούσια έως ανύπαρκτη ψυχικά κατάσταση. Σχεδόν αδιαφορώ πια.. Είπαμε, είμαι άνθρωπος των άκρων και το έχω αποδείξει αφού πρώτα δώσω τα στίγματά μου !

Και σε μια τέτοια πολύπλοκη, πολύπλευρη και πολυσύνθετη διάθεση ήρθε το γνωστό,γνώριμο,παλιό και μισητό αδιέξοδο ! Είναι το μυαλό μου μίλια μακρυά και δεν έχω ασχοληθεί με την απρόσμενη αλλαγή που έρχεται με ταχύτητες Formula 1 απλά ζήτησα λίγο χρόνο, να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη , ίσως και να διεκδικήσω ακόμα μια παράταση. Εσύ όμως έχεις ήδη φύγει, το βλέπω στα μάτια σου και στην βαριά ψυχή σου. Δεν χωράνε τα συναισθήματα λες εφόσον δεν θα αλλάξουν και δεν είναι η αφορμή... Δεν θα καταλήξει πουθενά και εγώ καταβάθος θέλω να ουρλιάξω οτι θέλω να προσπαθήσω ξανά σε νέα βάση, αλλά ευτυχώς σωπαίνω.Δεν έχω να πω κάτι. Τα ξέρεις ήδη. Προσπαθείς να με προστατεύσεις και να με σπρώξεις να δημιουργήσω ότι πιο πολύ αγαπάω..
Χωρίς εσένα....ΖΩΗ ΜΙΣΗ ! Προς το παρόν όμως κάνω οτι δεν καταλαβαίνω , δεν νιώθω , δεν έφτασε το τέλος και άλλα τέτοια παραπληγικά !

Και έτσι λοιπόν μέσα σε ένα μήνα κατάφερα να αλλάξω ριζικά την στάση ζωής μου. Καλό ή κακό θα φανεί στην διάρκεια.. Σημασία έχει πως όλα μου τα συναισθήματα είναι σε υπερθετικό βαθμό και ξεχυλλίζουν καθημερινά απο την καρδιά μου..

Ανοίγω τα φτερά μου και κοιτώ ένα καταγάλανο καθαρό ουρανό :)