Whatever works...

...και έτσι όλα έχουν αρχίσει να κυλάνε, άλλοτε με ρυθμούς τρομακτικά γρήγορους κ άλλοτε με ταχύτητες χελώνας !
Είχα πει πως δεν θα μπορούσα να αντέξω τόσες αλλαγές μαζεμένες.Ήθελα να τις γευτώ όλες μια μια ξεχωριστά, να νιώσω τα συναισθήματα, που θα μου δημιουργούσε η κάθε αλλαγή,να ποτίζουν την ψυχή μου με γέλια και δάκρυα.. Δεν ήρθαν όμως έτσι όπως τα υπολόγιζα ή όπως τα ζήτησα να γίνουν. Και συνήθως αυτό δεν γίνετε ? .. Κι έτσι, δέχθηκα τις αλλαγές άλλες μοιρολατρικά, άλλες απαθέστατα και άλλες με την αγωνία και τον ενθουσιασμό που με κυριεύει σε κάθετι καινούριο! Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ίσως να είναι καλύτερα να δέχεσαι τις βόμβες όλες μαζί! Δεν προλαβαίνεις να τις μετρήσεις και πάντα πιστεύεις οτι η επόμενη θα είναι χειρότερη απο την προηγούμενη. Όπως και να έχει,για μια ακόμα φορά οι εξελίξεις ρούφηξαν την ενέργεια μου,με κούρασαν,τίναξαν την αδρεναλίνη μου στα ύψη,με γέμισαν με σκέψεις και συναισθήματα...
Χαμογελάω κρυφά καθώς συνηδειτοποιώ οτι είμαι τελικά άνθρωπος της υπερβολής! Δεν υπάρχουν ενδιάμεσα στάδια για μένα.. Ή θα τρέχω πανικόβλητη να προλάβω τις εξελίξεις ή θα βουλιάζω στον καναπε της μοναξιάς μου, παρακαλώντας τον μορφέα κάθε φορά να με βυθίσει στον κόσμο των αισθήσεων και των παραισθήσεων...

Τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω την ρήση ΄΄ Κάθε εμπόδιο για καλό''.. Δεν αναφέρεται αποκλειστικά σε αυτό καθαυτό το εμπόδιο, μα σε κάτι άλλο που κινεί ολόκληρο το σύμπαν και το κρατάει ζωντανο... η εναλλαγή! Οταν γίνει κάτι κακο ψάχνουμε να βρούμε το καλό ( ή αλλιως το λιγότερο κακο! ) για να εφησυχάσουμε μάλλον την συνείδηση μας και να προλάβουμε τον πανικό των επιπτώσεων.. Η χαρά και η λύπη, η ζωή και ο θάνατος..διαδοχικά τόξα του ίδιου κύκλου..λυπούμαστε για αυτό που μέχρι χθες ήταν η χαρά μας...! Οτι τελειώνει κάτι αλλό αρχίζει... ότι κερδίζουμε κάτι άλλο χανουμε..

Μέσα στην τρέλα του μυαλού και της μοναχικότητάς μου με ανακαλύπτω,με δοκιμάζω, με τσαλαπατώ και με ομορφαίνω..