Πέμπτη, Οκτωβρίου 28, 2010

Ουράνιο τόξο ψυχής !

Όταν τα συναισθήματά μου γίνονται λέξεις..ολοκληρώνομαι!
Βιάζομαι να σου πω για όλα αυτά που ανακατεύονται μέσα μου..Ξέρω πως σε λίγο θα χαθώ στην σκέψη εκείνη που πέρασε αστραπιαία, έγινε χρόνια, πήρε μορφή και χρώμα και ξαφνικά ξαναγύρισε κουρασμένη στην αρχική της θέση κάνοντας με ακόμα να αναρωτιέμαι...
Πρόλαβα να το πω ή απλά το σκέφτηκα ??

Σκάω το πρώτο χαμόγελο και επιβεβαιώνεται η ρήση οτι το μυαλό πολλές φορές παίζει παιχνίδια μαγικά! Χτυπούν την πόρτα του μυαλού φωνές και μουσικές. Βγάζουν ήχο γλυκό και λησμονημένο..Κι όταν η μουσική γίνει ένα με το σώμα σου, τότε το ξέρεις καλα..το ταξίδι στο όνειρο μόλις ξεκίνησε! Πόσο κρατάει? Ποια η ομορφιά του? Ποιο συναίσθημα θα διαλέξεις για συντροφιά? Όλα εξαρτώνται απο την διάθεση σου να δεις ή την φαντασία ώστε να δημιουργήσεις δρόμους εκεί που όλα δείχνουν πως οδηγούν σε αδιέξοδο..

Κι όταν πέφτει βόμβα στα βάθη του μυαλού σου..κάτι μουρμουρίζεις, κάτι συνωμοτείς και κάτι καλωσορίζεις! Αυτό που περίμενες και ήρθε να σε βρει, να σε βουτήξει σε μια θάλασσα εκρήξεων και αισθήσεων! Φοράω τα αγαπημένα μου ρούχα, χορεύω σε μια άλλη διάσταση και ανοίγω διάπλατα τις πύλες της καρδιάς..

Τρέχω ή μένω ακίνητη? Σκαλώνει το μυαλό σε αυτά που πέρασαν και σε αυτά που προσμένεις να φανούν. Οι σκιές διαδέχονται η μια την άλλη δίχως να προλάβεις να τις καταγράψεις. Σε κοιτούν βαθιά στα μάτια, σου λένε τα κρυμμένα μυστικά τους και εξαφανίζονται. Δεν σε νοιάζει γιατι. Δεν ρωτάς. Περιμένεις εκεί σταθερά να βλέπεις το σύμπαν να στροβιλίζεται μπροστά σου..

Τρέχουν οι μνήμες μου βασανιστικά γρήγορα..Ονειρεύομαι δυνατά! Λατρεύω τις εμμονές μου..Σε κάνουν να υπάρχεις δίπλα μου! Σε βλέπω καθαρά, ακούω την ανάσα σου, ταξιδεύω στα μάτια σου..σε αγγίζω ξανά και πεθαίνω! Δεν έφυγες ποτέ. Πάντα εδώ θα γυρνάς..

Έμπνευση είναι η κορυφαία στιγμή της απόλυτης διαύγειας..Παραίσθηση είναι η κρυφή αλήθεια, ο μεγάλος πόθος και η ματωμένη αλήθεια!

Με ζαλίζει η απουσία σου και πονάει η άδεια μου αγκαλιά..
Η σύνδεση κόπηκε...