Φωτεινά . . . Σκοτάδια !

Στιγμές έμπνευσης και ενθουσιασμού, για το άγνωστο και ανίκητο ακόμα χώρο της δημιουργίας, γεμίζουν τις άδειες μέρες της ανοχής... Μετράω τις νίκες μου και στέκομαι με υπερηφάνια μπροστά στο αποτέλεσμα μιας προσπάθειας που είναι γεμάτη με αγάπη...

Εκείνη η μέρα στέκεται αμετακίνητη και απαιτητική, σχεδόν μονότονη, άλλες φορές έντονα ερωτική, τυλιγμένη και καλά κρυμμένη στην σιγουριά της σκοτεινής νύχτας κι άλλες φορές αποκρουστική που ακόμα υπάρχει...

Ακραία συναισθήματα για ακόμα μια φορά, περικυκλώνουν την καρδιά μου, ξενυχτούν τα όνειρα μου, γεμίζουν με αλκοολ τις νύχτες μου και παγιδεύουν τις πραγματικές μου αναγκες...

Κι εκείνη η αναπάντητη κλήση γιατί πονάει τόσο ; Τι κρύβει αυτός ο θυμός ;;