αχ βρε ζωή, φαρμάκι και μέλι στάζεις...

Πόσο παράξενα αστεία είναι όλα αυτά τα αντιφατικά που συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά..Πόσο προκλητικά μας κλείνει το μάτι η ζωή και μας καλεί σε μονομαχίες και πόσο τυφλά ερωτευμένοι μαζί της, εμείς οι κοινοί θνητοί, σηκώνουμε το ανάστημα μας μπροστά της αδιαφορώντας για τα ρίσκα και τις απειλές, διεκδικώντας το δικό μας μερίδιο στην ευτυχία....

Γιατί άραγε να χρειάζονται τόσα πολλά εμπόδια να περάσει κανείς για να γευτεί μια στιγμή γαλήνης; Γιατί το τίμημα να είναι τόσο βαρύ στην περίπτωση που σκοπίμως κλοτσάς την μοίρα ή την τύχη σου ; Είναι μέσα στο dna μας η δράση που φέρνει αντίδραση...αλλά πόσο καλή ισορροπία θα πρέπει να ξέρει κανείς ώστε να μεσουρανεί ανάμεσα στο σωστό και το λάθος, το πρέπει και το θέλω...Και ποιος είναι αυτός που κινεί τα νήματα κι εμείς σας πειθήνιες μαριονέτες παίζουμε στον χορό του, που ανάλογα με τις διαθέσεις του γίνεται άλλες φορές σκληρός και βίαιος κι άλλες ερωτικός και γαλήνιος χορός...

Μέσα σε μια μέρα....μία γυναίκα έχασε το παιδί που απο πάντα ήθελε....μια άλλη γυναίκα σκότωσε το παιδί που ποτέ δεν ήθελε...και μια τρίτη γέννησε ένα παιδί που κουβαλάει μέσα του αμφιβολίες,μίσος και εχθρότητα...Πόσο δίκαιη και άδικη λοιπόν είναι η ζωή, το ξέρει ο καθένας μέσα απο τις αντιφάσεις που η ίδια η ζωή περιπαίζοντας, του στήνει. Γι αυτό μιλάς για την ακοή, όταν δεν ακούς...για τα μάτια σου, όταν δεν βλέπεις... Γι αυτό μιλάς για ελευθερία, όταν είσαι δεσμευμένος...και για την δέσμευση όταν είσαι ελεύθερος !

Έτρεξε το μυαλό χρόνια πίσω και ψάχνοντας με βρήκα να μετανιώνω για μια τόσο μεγάλη αγάπη που πέταξα στα σκουπίδια και να βλαστημώ το τίμημα της αγάπης απο την άλλη....Κάθε νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις και καλείσαι να κάνεις την σωστή επιλογή σύμφωνα με τα δικά σου σωστά δόγματα.

Restarting....again !

Κι άλλα αξημέρωτα βράδια προστέθηκαν στο ενεργητικό μου...κι άλλοι φόβοι κύκλωσαν την σκέψη μου...Όλο το βόλεμα στον αέρα για μια αλλαγή..με την ελπίδα να φέρει νέα επανεκκίνηση στην κίνηση.Λίγο πριν το τέλος της παράτασης, αυτή η αλλαγή με ενεργοποιεί και με αναστατώνει...

Ήξερα πως δίπλα μου θα σταθούν συγκεκριμένοι άνθρωποι. Ήξερα ακριβώς και τις αντιδράσεις τους..Αυτός όμως ο φύλακας άγγελος μου...γεμίζει την καρδιά μου με ευγνωμοσύνη..Στέκεται εκεί....πιο ψηλά και από τις σκαλωσιές και ρυθμίζει το μέλλον μου. Στέκεται εκεί...με βλέμμα αυστηρό και καρδιά γεμάτη αγάπη και ομορφαίνει τον κόσμο γύρω μου. Πάντα εκεί. Πάντα παρών.Και πάντα με αγάπη. Γιατί..ειναι γνωστό πως ότι κι αν κάνεις με αγάπη, θα το κάνεις καλά. Και πόσους ανθρώπους έχουμε ή είχαμε στην ζωή μας που πάντα υπήρχαν γύρω μας , τυλίγοντας μας με πραγματική ανιδιοτελής αγάπη; Στολίδι στην ζωή μου, ο φύλακας άγγελος μου!

Αυτή η σκέψη...με το ήχο να ενσωματώνεται στον χτύπο της καρδιάς, παραμένει σιωπηλή μέσα μου. Αυτή η σκέψη είναι η έννοια της δικής μου ελευθερίας...η ελευθερία της δικής μου έκφρασης και κίνησης...η ελευθερία της ψυχής...