...Μετά απο 2 χρόνια δεν πίστευα το ίδιο ταξίδι να έχει την ίδια ανακατεμένη ψυχή.
Μικρες στιγμές αγωνίας βουτηγμένες σε σιρόπι παρορμητισμού!!
Αυτά που με προσπέρασαν και δεν τα πρόφτασα..στέκουν ακόμα εκεί μακρυά μου..
Έχω ανάγκη να δραπετεύσω..
Ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη μου !!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
δραπετης ονειρου...διχως πυξιδα...χαμενη στο ταξιδι που σε οδηγει εκει που λαχταρας...
να περασεις ομορφα...
Δημοσίευση σχολίου