Δευτέρα, Ιουλίου 30, 2012

Deep Blue Sea



Όλοι λένε πως η αγάπη πονάει αλλά δεν είναι αλήθεια. Η μοναξιά πονάει. Η απόρριψη πονάει. Το να χάσεις κάποιον πονάει. Η ζήλια πονάει. Όλοι μπερδεύουν όλα αυτά με την αγάπη αλλά στην πραγματικότητα η αγάπη είναι το μόνο πράγμα που θεραπεύει τον πόνο και κάνει κάποιον να αισθανθεί υπέροχα ξανά...Η αγάπη είναι το μόνο πράγμα στον κόσμο που δεν πονάει...

Κι όσο το σώμα και η ψυχή μου ακόμα αιμορραγούν, χάνομαι στον βυθό της θάλασσας και προσπαθώ να θεραπεύσω τις πληγές μου...Αφήνω τα παράπονα μου στα βράχια να ποτιστούν με αλμύρα...να καούν...να αφανιστούν...

Ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να ζωγραφίσει τη σιωπή.. Ίσως γιατί εκεί φωλιάζουν τα πιο τρυφερά μας όνειρα.. Ίσως γιατί μόνο η σιωπή ξέρει ν'αγκαλιάζει τον αληθινό μας εαυτό χωρίς να ρωτάει ποτέ τίποτε.. Σίγουρα όμως ό,τι δεν ακούγεται..δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει...

Θα ρθεις...το ξέρω...μα νομίζω κουράστηκα να περιμένω...

Δεν υπάρχουν σχόλια: