Δεν μπορεί..θα το νιώσανε κι άλλοι...

Πόσο παραπάνω κακό μπορείς να κάνεις σε ένα σώμα νεκρό ?
Πόσο πιο βαθιά μπορείς να βάλεις ένα μαχαίρι σε μια ήδη ματωμένη καρδιά και ποιο το όφελος πια?
Σκότωσες οτι μπορούσες...Ρούφηξες όση ενέργεια είχα και τωρα τι ? Έρχεσαι να πάρεις και τα τελευταία κομμάτια ψυχής και αξιοπρέπειας...
Τόση απληστία πια που μπορείς να την χωρέσεις ?

Το απόλυτο μηδέν ξανά..Εκεί που το κοντερ κοντεύει να γράψει έστω και ένα χιλιόμετρο ανάσας, απρόσκλητα εμφανίζεσαι και το μηδενίζεις ξανά..Το απόλυτο τίποτα..

Αδιάφορο το βλέμα μου πια, προσπαθεί να επιβιώσει...Αδιάφορη η καρδιά μου πια προσπαθεί να συγκροτηθεί...Αδιάφορη η ψυχή σε ένα σώμα άδειο και πικραμένο...

ΒΟΥΒΕΣ ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΓΩΝΙΑΣ...